Važnost rane dijagnostike i rješavanja problema ankiloznih mliječnih zubi je u sprječavanju razvoja malokluzije, a ukoliko se problem zanemari nastaju sljedeće posljedice:
- Impakcija trajnih nasljednika;
- Lokalno ili cjelokupno smanjivanje dužine zubnog luka;
- Ekstruzija antagonista, te mezijalizacija/distalizacija susjednih zuba;
- Defekti kosti;
- Pomak medijalne linije u smjeru prema ankiloziranom zubu;
- Gubitak vertikalne dimenzije.
Dijagnoza se postavlja na temelju medicinske i stomatološke anamneze, kliničkog pregleda i radiološke analize. Iz medicinske anamneze saznajemo podatke o prethodnom javljanju ankiloze kod bližih srodnika. Kroz stomatološku anamnezu o prethodnim traumama zuba, jer one mogu rezultirati ankilozom. Nakon uzimanja anamneze slijedi klinički pregled kojim se mogu utvrditi neke od znakova ankiloze:
- Visoki metalni ton pri perkusiji zuba;
- U odnosu na okluzalnu ravninu ankilozirani zub se nalazi u infraokluziji
- Gubitak fiziološke pomičnosti zuba;
Radiografski se ankiloza manifestuje infra okluzalnim položajem ankiloziranog zuba, ispod kojeg se uobičajeno nalazi trajni nasljednik, a u uznapredovalim stadijima može se uočiti naginjanje susjednih zuba. Infra okluzija je snižena okluzija tj., kada zub ne doseže okluzijsku ravninu. U području ankiloziranog zuba može nastati defekt alveolarne kosti. Granice parodontalnog ligament oko ankiloziranog zuba na rendgenskoj slici mogu nestati. Kako se radiografski prikazuju samo proksimalne površine korijena, no ne i moguća ankilotična mjesta s nestankom parodontalnog ligamenta na lingvalnim, labijalnim i interradikularnim površinama, radiološka je dijagnostika ankiloze utoliko u pojedinim slučajevima manjkava. Ograničenja konvencionalne radiografije mogu se prevazići upotrebom kompjuterizovane tomografije (CT).
