Gleđ je čvrsto mineralno tkivo, koje prekriva dentin u predjelu anatomske krune zuba. Sadrži 4-6% organskih i 94-96% neorganskih materija, i najbolje je razvijena na griznoj površini. To je najtvrđi dio zuba i najtvrđe tkivo u organizmu uopšte, upravo zbog visokog sadržaja mineralnih materija.
Gleđ stvaraju posebne epitelne ćelije nazvane ameloblasti. Stvaranje gleđi je neujednačen proces, usljed čega dolazi do stvaranja slojeva u njenoj strukturi. Sazrijevanje ovog dijela zuba se odigrava prije erupcije, ali i dvije godine nakon njegovog nicanja, tako da pljuvačka sa svojim jonima igra značajnu ulogu u određivanju konačnog kvaliteta gleđi.
Zahvaljujući svom sastavu, gleđ je veoma otporna na dejstvo enzima, kiselina i ostalih korozivnih materija i predstavlja prvu i glavnu liniju odbrane zuba od karijesa.
Gleđ je translucentna tj. djelimično providna. Boja zuba varira od žućkaste do svijetlo sive i bjeličasto-plave a zavisi od boje dentina i providnosti gleđi. Što je gleđ manje providna to su zubi bjelji. Na translucenciju utiču debljina, gustina, stepen kalcifikacije i homogenost gleđi.
Mliječni zubi su obično bjelji od stalnih, upravo zbog veće debljine gleđi. Boja zuba je važna i sa kliničkog aspekta, jer promjena koloriteta može da ukaže na razne patološke procese u zubu.
