John Baker koji je 1760. emigrirao u Ameriku iz Engleske i smatra se prvim izučenim ljekarom zubarom koji je radio u Americi. Umjetni zubi izrađivali su vješti obrtnici. Zlato, srebro i slonova kost, od kojih su umjetni zubi bili izrađivani, bili su veoma skupi, stoga su umjetni zubi mogli imati jedino bogati pojedinci. Jedan od tih obrtnika bio je i metalski radnik Paul Revere koji se bavio i izradom umjetnih zuba. Paul Revere potvrdio je 1776.g. smrt dr. Josepha Warrena, koji je umro u bici kod Breed’s Hilla, tako što je prepoznao most koji je sam napravio za Warrena. Bio je to prvi poznati slučaj postmortalne dentalne forenzike.
Stomatologija je pravi procvat doživjela početkom 19. v. u Sjevernoj Americi.
Prve stomatološke škole otvorene su 1824.g. u Leipzigu i Berlinu, ali prva škola za dentalnu hirurgiju i protetiku osnovana je 1839.g. u Baltimoreu, u SAD-u.
U 19. v. usavršavaju se razne metode liječenja zuba, a zubni karijes postaje jedan od vodećih problema savremene stomatologije. Pronalazi se amalgam za plombiranje zuba, prve bušilice, ručne, glomazne i neprikladne za upotrebu u ustima. 1851. godine pronađen je način izrade gume (stvrdnjavanjem sokova tropske biljke kaučukovac) što je otvorilo nove mogućnosti oblikovanja materijala prema otisku zuba, te mogućnost ugradnje umjetnih porculanskih zuba, i tako je došlo do puno jeftinije proizvodnje umjetnih zuba. Kasnije, u izradi umjetnih zuba gumu je zamijenila plastika.
Velik doprinos stomatološkoj struci dao je 1844. godine dr. Horace Wells, stomatolog iz Connecticuta. Posjetivši jednu izložbu, uočio je reakcije ljudi na plin dušični oksidul (plin za smijanje, rajski plin). Primijenio ga je tokom zubarskih tretmana i zaključio da inhaliranje dušičnog oksidula smanjuje bol i ima anestezijsko djelovanje. Njegova javna demonstracija 1845.g. smatrana je fijaskom zbog jaukanja i deranja pacijenta tokom operacije. Njegov student, William Morton, preuzeo je slavu za otkriće anestezije nakon uspješne javne demonstracije kad je upotrijebio eter kao anestetik tokom operacije. Anesteziju inhalacijom medicinski su krugovi kasnije prihvatili kao standardni postupak.
Greene Vardiman Black (1831.-1915.) smatra se reformatorom zubarstva u Americi. Black je 1871. izumio prvu mašinu na nožni pogon, koji je omogućio da obe ruke budu slobodne tokom pokretanja zubarske bušilice. Razvio je tehnike punjenja zuba na biološkim principima, a takođe je otkrio da karijes uzrokuju nakupine bakterija u usnoj šupljini, što je danas opšte prihvaćeno, a kasnilo je dva vijeka nakon što je Antony van Leeuwenhoek 1683. uočio bakterije u slini pod svojim mikroskopom.
Pronalazak rendgenskih zraka 1895. bio je temeljni doprinos i u stomatološkoj dijagnostici.
Tako je krajem 19. v. nastala savremena stomatologija koja se razvila u posebnu nauku, s odgovarajućim granama: protetikom, maksilofacijalnom i oralnom hirurgijom, bolestima usta, zuba i parodonta, dječjom i preventivnom stomatologijom i ortodoncijom.
U dvadesetom vijeku uz sve brži napredak nauke i tehnologije, sve se više inovacija dešavalo i u području stomatologije, pa je tako njemački hemičar Alfred Einhorn upotrijebio novokain kao neeterski anestetik 1901.g. Upotreba lasera je poboljšana i omogućila je tretmane mekih tkiva (1960.). Razvili su se materijali koji su omogućili razvoj estetske stomatologije (novi materijali u bojama prirodnog zuba, metode izbjeljivanja, ljuskice, implantati…)
Stomatološka se profesija tokom vremena mijenjala i napredovala, a bezbolno liječenje zuba, moderni materijali i postupci danas su dostupni svakome.
